تصحیح ترجمه شرح نهج البلاغه اثر عزالدین آملی و ویژگی‌های سبک‌شناسی آن

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری دانشگاه تهران

2 دانشیار دانشگاه تهران.

چکیده

یکی از آثار ارزشمند در زمینه علم وادب، ترجمه شرح نهج البلاغه اثر شیخ عزّالدین بن جعفر بن شمس الدین آملی فقیه و محقّق شیعی قرن دهم هجری است. در این مقاله اهمیت این اثر ارزشمند از منظر گوناگون بررسی می‌شود. این کتاب ترجمه‌ای است از شرح نهج البلاغه ابن میثم بحرانی، البته نه فقط ترجمه تحت اللفظی که به شیوه مترجمان خوش ذوق و با قریحه گاهی موارد با تلخیص مطالب شرح و گاه با افزودنی‌هایی بر آن همراه است. در ترجمه شرح نهج البلاغه بیانات امیرمؤمنان× از منظر گوناگون ازجمله فنون صناعت و بلاغت ادبی بررسی می‌شود. استعارات، کنایات و تشبیهات کلام مولا به زبانی شیوا تبیین میگردد، 51 فضیلت امیرمؤمنان× شرح داده می‌شود، سپس خطبه سیّد رضی تبیین و خطبه‌های امیر بیان یکی پس از دیگر زینت‌بخش کتاب می‌گردد. از این کتاب نسخه‌های چندانی به‌جا نمانده است. این مقاله که برگرفته از رساله دکتری در تصحیح اثر مزبور است گزارشی از روش تصحیح این اثر در این رساله و ویژگی‌های سبک‌شناسی ترجمه شرح نهج البلاغه ارائه می‌گردد.

کلیدواژه‌ها


  • منابع و مآخذ

    • قرآن کریم.
    • نهج‌البلاغه، گردآوری سید رضی، ترجمه محمّد دشتی، قم، اثر قلم.
    • نهج‌البلاغه، گردآوری سید رضی، ترجمه سیدجعفر شهیدی، تهران، انتشارات علمی فرهنگی.
    • آملی، عزالدین بن‌جعفربن شمس الدین، 1355، ترجمه شرح نهج‌البلاغه، مشهد، آستان قدس رضوی.
    • افندی، عبدالله ابن‌عیسی بیگ، 1401 ق، ریاض العلماء و حیاض الفضلاء، تحقیق احمد حسینی اشکوری، به اهتمام محمود مرعشی، قم، کتابخانه آیت الله مرعشی نجفی.
    • امینی، عبدالحسین، 1370، الغدیر، ترجمه محمّدباقر بهبودی، تهران، اسوه.
    • بهار، محمدتقی، 1390، سبک شناسی، تهران، زوّار.
    • تفتازانی، سعدالدین، 1391، شرح المختصر، قم، اسماعیلیان.
    •  1391، المطوّل، تحقیق سعید عرفانیان، قم، هجرت.
    • تهرانی، آقابزرگ، 1384 ق، الذریعه إلی تصانیف الشیعه، بیروت، دار الاضواء.
    • کحاله، عمررضا، 1376 ق، معجم المؤلّفین، بیروت، دار احیاء التراث العربی.
    • مدرّس، محمدعلی، 1369، ریحانه الادب فی تراجم المعروفین بالکنیه او اللقب، تهران، خیام.