TY - JOUR ID - 135503 TI - ارزیابی ترجمه استاد موسوی گرمارودی از خطبه "قاصعه" نهج البلاغه بر اساس نظریه "وینه" و "داربلینه" JO - فصلنامه علمی پژوهشی پژوهش‌های نهج البلاغه JA - RNB LA - fa SN - 1735-8051 AU - بخشش, مقصود AU - اسماعیلی طاهری, احسان AU - میراحمدی, سیدرضا AU - کشاورز, حبیب AD - دانشگاه سمنان AD - عضو هیات علمی دانشگاه سمنان Y1 - 2021 PY - 2021 VL - 20 IS - 1 SP - 9 EP - 28 KW - نهج البلاغه KW - موسوی گرمارودی KW - وینی و داربلنه KW - ترجمه مستقیم KW - ترجمه-غیرمستقیم KW - خطبه قاصعه DO - N2 - ترجمه استاد سید علی موسوی گرمارودی یکی از دقیق‌ترین ترجمه‌های فارسی نهج‌البلاغه است. استادگرمارودی سعی کرده با پیروی از "قانون بهروز شدن زبان" با وجود ترجمه‌هایی که از این کتاب به‌عمل آمده،ضمن بهره بردن ازقدیمی‌ترین فرهنگ‌ها، ترجمه‌ای جدید از نهج‌البلاغه ارائه دهد؛ تا با به‌کارگیری زبانی نو و فاخر، توانمندی‌های زبان فارسی را در ترجمه نمایان سازد. بی‌گمان وی در پی آشکار کردن جلوه‌های بی‌نظیر بلاغت این چشمه‌سار سخن شیوا نیز  بوده است. مقاله حاضر در صدد است این ترجمه را منطبق بر نظریه "وینی" و "داربلنه" مورد واکاوی قرار دهد و به‌صورت موردی به بررسی ترجمه خطبه قاصعه از نهج البلاغه بر پایه این نظریه بپردازد؛ تا در آن میزان به‌کارگیری و بسامد شیوه‌های هفت‌گانه این دو نظریه‌پرداز ترجمه را بسنجد. نتیجه نشان می‌دهد که استاد گرمارودی در این خطبه هم از مؤلفه‌های مستقیم وهم از غیر مستقیم بهره می‌گیرد و ترجمه او در مواقعی که از تکنیک‌های غیر مستقیم بهره می‌گیرد زبانی شیوا و خواندنی دارد و زمانی که از تکنیک‌های مستقیم بهره دارد تا حدی خوانایی خود را از دست می دهد اما در حالت غیر مستقیم امانت‌داری آن و معادل‌یابی‌های دقیق او قابل تأمل است. UR - https://www.nahjmagz.ir/article_135503.html L1 - https://www.nahjmagz.ir/article_135503_20cc1b6dced05ecb1f7fb51befc3bf8f.pdf ER -