پیشگیری و مبارزه با فساد از مولفههای اقتصاد سالم و روبه رشد است. تا زمانی که از وقوع فساد پیشگیری نشود و نظارت و کنترل بر اقتصاد وجود نداشته باشد، هر اقدام شایسته و اصلاحی سطحی و روبنایی نتیجه نخواهد داد. حضرت علی علیه السلام در نهجالبلاغه برای مبارزه با فساد روشهایی را تبیین کرده و در حکومت از آن استفاده نموده است. این نوشتار به بررسی روشهای علیبنابیطالب علیه السلام در مبارزه با فساد اقتصادی در حکومت میپردازد. از اقدامات اساسی حضرت علیه السلام در نظام اقتصادی، کنترل و نظارت همهجانبه برای پیشگیری از وقوع فساد و روشهای مقابله با آن بود. حضرت با برنامهریزی، فرهنگسازی، شایستهسالاری، شفافیت اطلاعات، نظارت و کنترل، جلوگیری از اختلاس، ممانعت از احتکار، رباخواری، رانتخواری، مبارزه با گرانفروشی، کمفروشی، تثبیت قیمتها و تنبیه متخلفان با هرگونه فساد اقتصادی مقابله و مبارزه نمود. از آنجا که بدون داشتن الگوی مناسب و برنامهریزی صحیح، امکان ریشهکنی فساد وجود ندارد، توجه به شایستهترین حکومت میتواند الگوی مناسب و برنامهای سازنده جهت یافتن روشهای درست در راستای مبارزه با فساد باشد؛ لذا توجه به آموزههای علوی اهمیت و ضروت بیش از پیش مییابد. روش پژوهش در این نوشتار توصیفی تحلیلی است که با تکیه بر نهجالبلاغه و منابع معتبر دیگر و استفاده از خانواده حدیث با استفاده از روش فقهالحدیثی و سنجش اعتبار روایات به دست آمده است.