1
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد واحد کرمان
2
استادیار زبان وادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان
3
استاددانشگاه آزاد کرمان
چکیده
بعد از قرآن کریم، نهجالبلاغه، بااهمیت‌ترین کتاب مذهبی شیعیان است که در نزد شیعه و بسیاری از فرق اهل تسنن و همچنین دانشمندان غربی از مناظر گوناگون، اهمیت بسیاری دارد. ترجمههای منظوم از کل و یا جزئی از محتوای کتاب شریف نهجالبلاغه تألیف گردیده است. علاوه بر آن در معارف اسلامی و علوم دینی، همچنین کتاب امام علی علیه السلام ، خود ازنظر فصاحت و بلاغت، در اوج بوده و علاوه بر جنبههای مذهبی ، تاریخی و اجتماعی خود گنجینهای از بلاغت ادبی میباشد. بنابراین ترجمههای منظوم نهجالبلاغه، اگر از منظر فصاحت و بلاغت ادبی، امانت‌داری، ایجاز و مطابقت با شروح و تفاسیر معتبر نهجالبلاغه، در مرتبه بالایی باشند، مسلماً به دلیل آن‌که زبان نظم، دل‌پذیرتر و جذابتر است، میتوانند مطالب و آموزههای این کتاب شریف را در ذهن فارسی‌زبانان ماندگارتر و قابل‌فهم‌تر نمایند و برعکس اگر امانت‌داری لازم در بیان مفاهیم در آن‌ها لحاظ نشده و یا ازنظر فصاحت و بلاغت دچار ضعف ادبی باشند، نمیتوانند در حکم ترجمهای رسا و بلیغ از این کتاب شریف مورداستفاده قرار گیرند. هدف از این مقاله، بررسی و نقد خطبه دوم نهجالبلاغه در ترجمه منظوم محمدعلی انصاری قمی ازمنظر مانتداری،میزان تطابق آن با اصل معانی و زیبایی های ادبی این کتاب شریف می باشد .
)