منابع:

1. ابن حنبل، احمد بن محمد، 1983م، فضائل الصحابة، تحقیق وصی الله محمدعباس، بیروت: مؤسسةالرسالة.
2. الوانی، سید مهدی، 1374ش، مدیریت عمومی، ویرایش دوم، تهران: نشر نی.
3. پورعزت، علی ­اصغر، 1387ش، مختصات حکومت حق­ مدار در پرتو نهج ­البلاغه، چاپ اول، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
4. طبری، ابوجعفر محمد بن جریر، 2000م، جامع البیان فی تأویل القرآن، تحقیق: أحمد محمد شاکر، بیروت: مؤسسةالرسالة.
5. طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن.بی تا، تهذیب الأحکام، تحقیق سید حسن موسوی خرسان، طهران: دار الکتب الإسلامیة.
6. عباسی، بیژن، 1389ش، حقوق اداری، تهران: نشر دادگستر.
7. قانون اساسی جمهوری اسلامی.
8. قانون مدیریت خدمات کشوری (مصوب 1386ش).
9. محمدی ری ­شهری، 1389ش، میزان الحکمه، چاپ اول، قم: مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث.
10. محمدی ری ­شهری، محمد، 1389ش، دانشنامه امیر المؤمنین ^{علیه‌السلام} بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ، قم: مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث.
11. یعقوبی، احمد بن اسحاق.بی تا، تاریخ الیعقوبی، بیروت: دار صادر.

مقالات

12. ایران ­نژاد پاریزی، مهدی، 1372ش، «انطباق مدیریت کیفیت فراگیر در موسسات دولتی». فصلنامه فرآیند مدیریت و توسعه، شماره 23، زمستان،ص 20-32.
13. داستانی حسین ­آبادی، علی، 1384ش، «نظام مدیریت کیفیت فراگیر». اصلاح و تربیت، شماره 43، پاییز،ص 47-49.
14. رجب­ بیگی، مجتبی، 1373ش، «مدیریت کیفیت فراگیر در بخش دولتی». فصلنامه فرآیند مدیریت و توسعه، شماره 26 و 27، پاییز و زمستان،ص 77-87.
15. میکلسون، جان، 1348ش، «عملی بودن روش آمبودزمن در ایالات متحده». مجله کانون وکلا، شماره 112، بهار،ص 73-78.
16. نایانتار، اپدهی، 1384ش، «عناصر هشت گانه مدیریت کیفیت جامع». ترجمه جعفر قهرمانی، نشریه مدیریت، شماره 103 و 104، زمستان،ص 60-63.
17. واعظی، سید مجتبی؛ بردبار، مارال، 1394ش، «گستره کنترل قضایی صلاحیت اختیاری در ایران». فصلنامه حقوق اداری، سال دوم، شماره 8، تابستان،ص 35-58.