طلبه حوزه علمیه قم و استادیار علوم سیاسی دانشگاه آیت الله بروجردی
چکیده
رفتارمطلوب سیاسی یکی ازشاخصههای حاکمیت است که میتواند تاثیر زیادی دراستحکام حکومت داشته باشد. درمورد نگاه به رفتار سیاسی، دو دیدگاه مثبت (مشروع) و منفی(نامشروع) وجود دارد که درنگاه مثبت، رفتار سیاسی را مطلوب و تعالی بخش برای جامعه میداند و درمقابل درنگاه منفی، سیاست به معنای دروغگویی و دغل بازی تفسیرمیشود. درسیره علوی علیه السلام رفتار سیاسی به معنای نیکو دیدن سیاست برای کمال و سعادت جامعه است. بر این اساس، تحقیق به سؤال زیر جواب میدهد که مؤلفههای رفتارمطلوب سیاسی درسیره علوی کدامند؟ فرضیه تحقیق براساس نظریه آدلر که ازچهار شاخصهی نحوه تعامل، خود خلاق، سبک زندگی و آینده نگری تشکیل شده است، بدست میآید که در شاخصه اول نحوه تعامل رفتاری حضرت علی علیه السلام در چهار حوزهی تعامل با خلفا، با مذاهب اسلامی و ادیان، حمایت از محرومان، تعامل امام علیه السام با مردم، در شاخصه دوم رفتاری آن حضرت، خود خلاقیت در سه حوزهی جهاد و دعوت، ائتلاف با مخالفان و خود خلاق در برخورد با مخالفان، در شاخصه سوم رفتاری، سبک زندگی در چهار حوزهی عدالت محوری، بیتوجهی به تعلقات، ساده زیستی، عمل به تکالیف و وظایف محوله ؛ و در شاخص چهارم آینده نگری در سه حوزهی فهم و تحلیل درست از شرایط تاریخی، ارائه طرح تأسیس نظام جدید و تدابیر عملی و کارساز در ادره امور جامعه و اولویتبندی مسائل را در رفتار مطلوب سیاسی علوی بازتولید، تعریف و تفسیر میشود.