آموزه‌های مکتب اهل بیت علیهم السلام خاصه اخ القرآن راهگشایی سعادتبخش در طی ادواره مختلف بوده این امر باعث التجای شاعران و نویسندگان و پیوند آثار ادبی، علمی و ... بدان گشته در این باره، اثری چون گلستان سعدی پیوند اسرارآمیزی با نهج البلاغه دارد. سبک بیان و فصاحت کلام سعدی در گلستان، بی تأثیر از سبک نهج البلاغه نیست و علاوه بر مشابهت ساختاری در سجع پردازی‌ها، مؤلفه‌های اخلاقی این کتاب به سه شیوه از نهج البلاغه اقتباس یافته است: گاه تعبیرها و جملاتی به صورت مستقیم از نهج البلاغه موجب تضمین کلام سعدی در گلستان شده، گاه مضامین و پیام اخلاقی مشترک این دو اثر از حیث زبانی، بیانی و تصویری، سبب تشابه گشته، خواننده را به بهره‌گیری سعدی از نهج البلاغه رهنمون میسازد علاوه بر این موارد، فرازهای اخلاقی گلستان گاه به لحاظ محتوایی با نهج البلاغه قرابت داشته به آرایش لفظی و معنوی گلستان افزودهاست. این مقاله با شیوه توصیفی _ تحلیلی، مصادیق اخلاقی گلستان ـ که اشتراکات لفظی، معنایی و سبکی با نهج البلاغه دارند ـ تجزیه و تحلیل نموده، بهره‌مندی سعدی از این سرچشمه لایزال را تبیین ساخته است.
حلبی، علی اصغر،1385ش، تأثیر قرآن و حدیث در ادبیات فارسی، چـاپ چهارم، تهران: انتشـارات اسـاطیر.
دهخدا، علی اکبر، 1377ش، لغت نامه، چاپ دوم، تهران: دانشگاه تهران.
دیلمی، احمد و آذربایجانی، مسعود، 1385ش، اخلاق اسلامی، قم: دفتر نشر معارف.
راثی، محسن، 1383ش، تأثیر نهج‌البلاغه و کلام حضرت امیرالمؤمنینعلیهالسلام بر شعر فارسی، تهران: انتشارات امیرکبیر.
راغب اصفهانی، ابو القاسم حسین بن محمد، 1376ش، مفردات الفاظ القرآن، چاپ دوم، طهران: انتشارات مرتضوی.
رزمجو، حسین، 1382ش، انواع ادبی و آثار آن بر زبان فارسی، چاپ اول، مشهد: انتشارات دانشگاه فردوسی مشهد.
رضایی اصفهانی، محمدعلی،1390ش، تفسیر قرآن مجید (گلچینی از تفسیر قرآن مهر همراه با ترجمه)، با همکاری گروهی قرآن پژوهان، چاپ اول، قم: انتشارات نسیم حیات.
زرینکوب، عبدالحسین. 1384ش، سیری در شعر فارسی، چاپ چهارم، تهران: انتشارات سخن.
سعدی، شیخ مصلح الدّین، 1372ش، بوستان سعدی (سعدینامه). تصحیح و توضیح: غلامحسین یوسفی، چاپ چهارم، تهران: انتشارات خوارزمی.
1374ش، گلستان سعدی، تصحیح و توضیح: غلامحسین یوسفی، چاپ چهارم، تهران: انتشارات خوارزمی.
شمیسا، سیروس، 1383ش، انواع ادبی، چاپ دهم، تهران: انتشارات فردوس.
طوسی، نصیرالدین محمدبن محمدبن حسن، 1360ش، اخلاق ناصری. تصحیح و تنقیح مجتبی مینوی و علیرضا حیدری. تهران: انتشارات خوارزمی. چاپ دوم.
کاشانی، عزالدین محمود بن علی،1394ش، مصباح الهدایه و مفتاح الکفایه. تصحیح جلال الدین همایی. تهران: انتشارات سخن.
گوهرین، سیدصادق، 1368ش، شرح اصطلاحات تصوف، چاپ اول، تهران: انتشارات زوار.
ماسه، هانری، 1369ش، تحقیق درباره سعدی، ترجمه: غلامحسین یوسفی و محمدحسن مهدوی اردبیلی، چاپ دوم، تهران: انتشارات توس.
مجلسى، محمدباقر بن محمدتقى، 1362ش، بحار الانوار، تحقیق و تعلیق: سیدجواد علوی. جلد 1، چاپ اول، طهران: انتشارات دارالکتب الاسلامیه.
معبودی، زهرا، 1385ش، جامعه شناسی در آثار سعدی، چاپ اول، تهران: انتشارات تیرگان.
معین، محمد، 1385ش، فرهنگ فارسی، جلد اول، چاپ هشتم، تهران: انتشارات امیرکبیر.
مولوی، جلال الدین محمد، 1375ش، شرح جامع مثنوی معنوی، جلد دوم، تألیف کریم زمانی، چاپ چهارم، تهران: انتشارات اطلاعات.
1375ش، کلیات شمس، جلد دوم، تصحیح و حواشی بدیع الزمان فروزان فر، چاپ سوم، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
همایون کاتوزیان، محمدعلی، 1385ش، سعدی شاعر عشق و زندگی، چاپ اول، تهران: نشر مرکز.
مقاله ها
بمانیان محمدرضا و صالح، الهام،1390ش، بررسی ارتباط انسان با طبیعت از منظر معادشناسی در قرآن. پژوهشهای میان رشته‌ای قرآن کریم، سال دوم، شماره پنجم، پاییز و زمستان1390، صص 70–61 .
خلیلی جهان تیغ، مریم و دهرامی، مهدی،1390ش، ادبیات تعلیمی و تربیتی در شاهنامه فردوسی. پژوهشنامه ادبیات تعلیمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد دهاقان، سال سوم، شماره 11، صص. 58-41.
صمدی فروشانی، محمدرضا و کردفیروزجائی، یارعلی، 1396ش، نقش معارف حکمی در اخلاق عملی انسان بر اساس آموزه های نهج البلاغه. پژوهشهای نهج البلاغه، بنیاد بین المللی نهج البلاغه. سال شانزدهم، شماره 55، صص 52-31.
)