1
دانشیار گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
2
استادیار گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
چکیده
از موضوعات مورد بررسی در سبکشناسی، بررسی ضربآهنگ و یا موسیقایی متن ادبی و به عبارت دیگر، لایه آوایی اثر ادبی است که نحوه کاربرد واحدهای آوایی در یک موقعیّت زبانی و نیز کارکرد بیانی آواهای زبان را بررسی میکند. نامه سی و یکم نهجالبلاغه، نه فقط از منظر محتوایی، بلکه از منظر موسیقایی نیز قابل تأمّل است. واژگان سحرآمیز وکاربرد آواهای متناسب با مضمون، به یک مختصّه سبکساز در این نامه تبدیل شده است. ساختار آوایی این نامه و تناسب بین دلالتهای آوایی و انفعالات امیرالمُؤمنین علیه السلام، چنان بر روح و روان خواننده تأثیر میگذارد که آن را تا سرحدّ شعر ارتقا داده است. مقاله حاضر با رویکرد توصیفی- تحلیلی، و در برخی موارد با بهرهگیری از روشهای آماری، به تحلیل و بررسی مؤلّفههای عمده موسیقیآفرین در نامه سی و یکم پرداخته، و از یافتههای زبانشناختی استمداد جسته است. مهمترین نتیجه پژوهش حاضر این است که نامه امام علی علیه السلام به فرزند خویش دارای بافت زبانی بینظیری بوده، و ویژگیهای آوایی منحصر به فرد واژگان به کار رفته در آن، در کنار سجع، تکرار و دیگر محسّنات لفظی همچون جناس و طباق و نیز ساختار صرفی واژگان، منجر به آهنگین شدن آن گشته است.
نعمتی, فاروق, & خانلری, جواد. (1402). مؤلّفههای آوایی نامه سی و یکم نهجالبلاغه (تحلیل سبک شناسی). فصلنامه علمی پژوهشی پژوهشهای نهج البلاغه, 22(2), 181-202.
MLA
فاروق نعمتی; جواد خانلری. "مؤلّفههای آوایی نامه سی و یکم نهجالبلاغه (تحلیل سبک شناسی)". فصلنامه علمی پژوهشی پژوهشهای نهج البلاغه, 22, 2, 1402, 181-202.
HARVARD
نعمتی, فاروق, خانلری, جواد. (1402). 'مؤلّفههای آوایی نامه سی و یکم نهجالبلاغه (تحلیل سبک شناسی)', فصلنامه علمی پژوهشی پژوهشهای نهج البلاغه, 22(2), pp. 181-202.
VANCOUVER
نعمتی, فاروق, خانلری, جواد. مؤلّفههای آوایی نامه سی و یکم نهجالبلاغه (تحلیل سبک شناسی). فصلنامه علمی پژوهشی پژوهشهای نهج البلاغه, 1402; 22(2): 181-202.