منابع و مآخذ
ـ قرآن کریم.
ـ نهجالبلاغه، گردآوری سیدرضی، ترجمه محمد دشتی، ١٣٧٩، قم، مشرقین.
ـ نهجالفصاحه، ترجمه ابوالقاسم پاینده، تهران، جاویدان.
ـ ابنمنظور، محمد بن مکرم، 1408 ق، لسان العرب، بیروت، دار إحیاء التراث العربی.
ـ بحرانی، میثم بن علی بن میثم، 1420 ق، شرح نهجالبلاغه، بیروت، دار الثقلین.
ـ أعشی، میمون بن قیس، بیتا، دیوان أعشی، بیروت، دار الکتاب لبنانی.
ـ بستانی، فؤاد افرام، 1381 ق، المجانی الحدیثة، قم، ذوی القربی.
ـ جعفر بن محمد علیهالسلام، 1377، مصباح الشریعة، ترجمه عبد الرزاق گیلانی، تهران، پیام حق.
ـ حر عاملی، محمد بن حسن، 1409 ق، تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة، قم، آل البیتعلیهمالسلام.
ـ حرانی، ابنشعبه، 1404 ق، تحف العقول عن آل الرسول صلیاللّه علیه و آله، قم، دفتر انتشارات اسلامی.
ـ راغب اصفهانی، حسین بن محمد، 1376، معجم مفردات الفاظ القرآن، تحقیق ندیم مرعشلی، تهران، مرتضوی.
ـ زبیدی، محمدمرتضی، 1306 ق، تاج العروس من جواهر القاموس، بیروت، دار مکتبة الحیاة.
ـ زمخشری، جارالله محمود بن عمر، 1358 ق، اساس البلاغه، بیروت، دار صادر.
ـ شعیری، تاجالدین، 1405 ق، جامع الأخبار، قم، شریف رضی.
ـ فراهیدی، خلیل بن احمد، 1408 ق، کتاب العین، بیروت، مؤسسه الأعلمی.
ـ فیروزآبادی، محمد بن یعقوب، بیتا، القاموس المحیط، بیروت، دار العلام للجمیع.
ـ کاشانی، کمالالدین عبدالرزاق، 1413 ق، شرح منازل السائرین ابواسماعیل عبدالله الأنصاری، قم، بیدار.