منابع و مآخذ
الف) کتاب‌ها
ـ قرآن کریم.
ـ نهج‌البلاغه، گردآوری سید رضی، تصحیح صبحی صالح، قم، دارالهجره.
ـ ابن ابی الحدید، عزّالدین ابوحامد، شرح نهج‌البلاغه، تصحیح محمد ابوالفضل ابراهیم، قم، کتابخانه آیت‌الله مرعشی نجفی، بی‌تا.
ـ ابن سیده، علی بن اسماعیل، المحکم و المحیط الأعظم، تحقیق عبدالحمید هنداوی، بیروت، دار الکتب العلمیه، 2001 م.
ـ ابن عاشور، محمّد طاهر، التحریر و التنویر، تونس، الدار التونسیة، 1984 م.
ـ ابن فارس، ابوالحسین، معجم مقاییس اللغة، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، 1404 ق.
ـ ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، بیروت، دار صادر، 2003 م.
ـ ابن میثم بحرانی، میثم بن علی، شرح ابن میثم، ترجمه سید محمدصادق عارف، مشهد، بنیاد پژوهش‌های آستان قدس رضوی، 1370.
ـ ازهری، محمد بن احمد، تهذیب اللغة، تحقیق محمد عوض مرعب، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، 2001 م.
ـ ایزوتسو، توشیهیکو، مفهوم ایمان در کلام اسلامی، ترجمه زهرا پورسینا، تهران، سروش، 1378.
ـ خدا و انسان در قرآن، ترجمه احمد آرام، تهران، شرکت سهامی انتشار، 1388.
ـ باقری، مهری، مقدمات زبان‌شناسی، تهران، قطره، 1388.
ـ بیضاوی، عبدالله بن عمر، انوار التنزیل، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، 1418 ق.
ـ حسینی زبیدی، محمد مرتضی، تاج العروس، تحقیق گروهی از محققان، بی‌جا، دار الهدایة، بی‌تا.
ـ حسینی شیرازی، سید محمد، توضیح نهج‌البلاغه، تهران، دار التراث الشیعه، بی‌تا.
ـ راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، بیروت، دار العلم، 1412 ق.
ـ زبیدی، محمد مرتضی، تاج العرس من جواهر القاموس، بی‌جا، دار الهدایة، بی‌تا.
ـ زمخشری، جار الله محمود بن عمر، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، تحقیق محمد باسل عُیون السُود، بیروت، دار الکتاب العربی، 1407 ق.
ـ سامرائی، فاضل صالح، مبانی الأبنیة فی العربیة، بغداد، جامعة بغداد، 1981 م.
ـ سید کریمی حسینی، سید عباس، تفسیر علیین، تهران، اسوه، 1382.
ـ طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت، دار احیاء التراث العربی، بی‌تا.
ـ فراهیدی، خلیل بن احمد، العین، تحقیق مهدی المخزومی، ابراهیم سامرائی، تصحیح اسعد الطیب، تهران، اسوه، 1383.
ـ قرشی، سید علی‌اکبر، قاموس القرآن، تهران، دار الکتب الإسلامیة، 1371.
ـ قمی، عباس، شرح حکم نهج‌البلاغه، تصحیح باقر قربانی زرین، تهران، بنیاد نهج‌البلاغه، 1375.
ـ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، 1365.
ـ لاینز، جان، مقدمه‌ای بر معناشناسی زبان‌شناختی، ترجمه حسین واله، تهران، گام نو، 1383.
ـ محلی، جلال‌الدین، و جلال‌الدین سیوطی، تفسیر جلالین، بیروت، مؤسسه النور، 1416 ق.
ـ مختار عمر، احمد، معناشناسی، ترجمه سید حسین سیدی، مشهد، دانشگاه فردوسی، 1385.
ـ مسعود، جبران، الرائد، ترجمه رضا انزابی‌نژاد، تهران، آستان قدس، 1376.
ـ مصطفی، ابراهیم؛ عبد القادر، حامد و همکاران، المعجم الوسیط، بیروت، المکتبة الاسلامیة، بی‌تا.
ـ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین علیه‌السلام ، تهران، دار الکتب الإسلامیة، 1387.
ـ موسوی، سید عباس، شرح نهج‌البلاغه، بیروت، دار الرسول الأکرم صلی‌الله علیه و آله و دار المحجة البیضاء، 1376.
ـ نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام فی شرح شرائع الإسلام، تحقیق عباس قرجانی، بی‌جا، دار الکتب الإسلامیة، 1392 ق.
ـ نمیری، راعی، دیوان شعر شرح واضح الصَّمد، بیروت، دار الجیل، 1995 م.
ـ نیشابوری، محمود بن ابوالحسن، إیجاز البیان عن معانی القرآن، بیروت، دار الغرب الإسلامی، 1415 ق.
ـ هاشمی خوئی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، تصحیح سید ابراهیم میانجی، تهران، مکتبة الاسلامیة، 1358.
ـ هویدی بغدادی، محمد، التفسیر المعین للواعظین و المتعظین، قم، ذوی القربی، بی‌تا.
ب) مقاله‌ها
ـ پورافخم، مریمو مرداد، عباسی، 1391، «بررسی کاربرد معناشناسی هم‌زمانی در دیدگاه معناشناختی ایزوتسو با تکیه بر مفهوم ایمان»، پژوهش‌های اعتقادی ـ کلامی، شماره 5، ص 92 ـ 59، ساوه، دانشگاه آزاد اسلامی.
ـ مهتدی، حسین، 1396، «بررسی زبان‌شناختی تشابه‌ها و تفاوت‌های صرفی و نحوی و لغوی گفتگوهای پیامبران در سوره اعراف»، پژوهش‌های زبان‌شناختی قرآن، شماره 11.
)