توجه به اخلاق در عرصه‌های مختلف زندگی رو به افزایش است. ریشه‌یابی و درمان اختلال‌های اخلاقی ازجمله الزامات این عصر است و بدون شک یکی از علل رفتارهای انسان در حوزه معرفتی او نهفته است که نشان از پیوند انکار‌ناپذیر معرفت و عمل دارد. آنچه در این مقاله دنبال می‌شود، تأثیر اندیشهها و معارف حِکمی به عالَم در رفتار انسان است. پس از ارائه تعریف دقیقی از معرفت حکمی، أثرگذاری معارف حکمی بر اصلاح اخلاق عملی اثبات شده و سپس مصادیق مختلف معرفت حکمی از نهج‌البلاغه استخراج گردیده و به ثمرات اصلاحی که حضرت علی(ع) از آنها در عرصه رفتار نتیجه‌گیری نموده، پرداخته شده است. هدف این نوشتار بررسی و اثبات تأثیر سازنده معارف نظری در عرصه رفتار است. ازجمله نتایج این نوشتار آن است که انسان جهت اصلاح اخلاق خود در کنار دیگر عوامل سازنده، نیازمند نظام فکری و نظری دقیقِ مبتنی بر دلائل برهانی، در مورد ابتدا و انتهای هستی و انسان است و بدون آن رسیدن به زیست اخلاقی مشکل است.
صمدی فروشانی, محمد رضا, کرد فیروزجائی, یارعلی. (1396). نقش معارف حِکمی در اخلاق عملی انسان بر اساس آموزه‌های نهج البلاغه. فصلنامه علمی پژوهشی پژوهش‌های نهج البلاغه, 16(4), 31-52.
MLA
محمد رضا صمدی فروشانی; یارعلی کرد فیروزجائی. "نقش معارف حِکمی در اخلاق عملی انسان بر اساس آموزه‌های نهج البلاغه". فصلنامه علمی پژوهشی پژوهش‌های نهج البلاغه, 16, 4, 1396, 31-52.
HARVARD
صمدی فروشانی, محمد رضا, کرد فیروزجائی, یارعلی. (1396). 'نقش معارف حِکمی در اخلاق عملی انسان بر اساس آموزه‌های نهج البلاغه', فصلنامه علمی پژوهشی پژوهش‌های نهج البلاغه, 16(4), pp. 31-52.
VANCOUVER
صمدی فروشانی, محمد رضا, کرد فیروزجائی, یارعلی. نقش معارف حِکمی در اخلاق عملی انسان بر اساس آموزه‌های نهج البلاغه. فصلنامه علمی پژوهشی پژوهش‌های نهج البلاغه, 1396; 16(4): 31-52.
)