منابع و مآخذ
الف) کتاب‌ها
ـ نهج‌البلاغه، گردآوری سید رضی، ترجمه محمد دشتی، 1383، قم، مؤسسه فرهنگی تحقیقاتی امیرالمؤمنین علیه‌السلام ، چ بیست و چهارم.
ـ بورشه، ت. و دیگران، 1377، زبانشناسی و ادبیات، تاریخچه چند اصطلاح، ترجمه کورش صفوی، تهران، هرمس.
ـ لیکاف، جورج، 1390، نظریه معاصر استعاره، استعاره مبنای تفکر و ابزار زیبایی آفرینی، ترجمه گروه مترجمان به کوشش فرهاد ساسانی، تهران، سوره مهر.
ب) مقاله‌ها
ـ خاقانی، محمد، و مرضیه قربان‌خانی، «استعاره از منظر بلاغت عربی و زبانشناسی شناختی»، الجمیعة العلمیه الایرانیه للغة العربیة و آدابها، ش 35، ص 122 ـ 101، تهران، انجمن ایرانی زبان و ادبیات عربی.
ـ راسخ مهند، محمد، 1386، «اصول و مفاهیم بنیادی زبانشناسی شناختی»، بخارا، ش 63، ص 191 ـ 172، تهران، بی‌نا.
ـ هوشنگی، حسین، و محمود سیفی‌پَرگو، 1388، «استعاره‌های مفهومی در قرآن از منظر زبانشناسی شناختی»، پژوهشنامه علوم و معارف قرآن کریم، ش 3، ص 34 ـ 9، قم، دانشکده علوم و معارف قرآن کریم.
ج) پایان‌نامه‌ها
ـ افراشی، آزیتا، 1382، «نگاهی به تاریخچه مطالعات استعاره»، پایان نامه کارشناسی ارشد، تهران، دانشگاه علامه طباطبایی.
ـ امینی، رضا، 1383، «مقایسه رویکرد لیکاف ـ جانسون و هالیدی به استعاره»، پایان نامه کارشناسی ارشد زبانشناسی، تهران، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
ـ پورابراهیم، شیرین، 1388، «بررسی زبان شناختی استعاره در قرآن، رویکرد نظریه معاصر استعاره»، رساله دکتری زبانشناسی همگانی، تهران، دانشگاه تربیت مدرس.
ـ یارمحمدی، لطف‌الله، 1383، «تناسب کاربرد روش‌های کمی و کیفی در تحلیل گفتمان‌ها»، مجموعه مقاله‌های پنجمین کنفرانس زبان شناسی، تهران، آرویج.
ـ 1372، «نظری نو به تعبیرات استعاری و مسائل مربوط به ترجمه آنها»، شانزده مقاله در زبانشناسی کاربردی و ترجمه، شیراز، نشر نوید.
)