طاعت خداوند و رشد و تعالی به سوی حق مسبوق به معرفت به او و شناخت اسماء و صفات اوست. میتوان گفت کمال معرفت، معرفت کامل (خداوند) است. اصل وجود خداوند برای غالب انسان ها امری مقبول است و لکن آنچه باعث اختلاف بنیادین میان خداباوران گشتهاست تفاوت آنها در تلقی از پروردگار میباشد که منجر به ظهور مکاتب و مذاهب متنوع شدهاست لذا در نهجالبلاغه بیش از اثبات وجود خدا بحث از اسماء و صفات الهی است. نظام اسماء و صفات الهی در نهجالبلاغه که منشأ آرای گوناگون اندیشمندان مسلمان شدهاست، دارای شاخصه هایی است که بر محور معارف توحیدی در هر سه مرتبه ذات و صفات و افعال میباشد که اگر درست درک شوند خداباوران را به اخلاص در توحید نائل میسازد. شاخصه های این نظام عبارتند از: نفی صفات از ذات ، اثبات بلاتشبیه صفات، امکان شناخت و راههای آن... میباشد. روش این مقاله تحلیلی توصیفی است.
)