ترجمه استاد سید علی موسوی گرمارودی یکی از دقیقترین ترجمههای فارسی نهجالبلاغه است. استادگرمارودی سعی کرده با پیروی از "قانون بهروز شدن زبان" با وجود ترجمههایی که از این کتاب بهعمل آمده،ضمن بهره بردن ازقدیمیترین فرهنگها، ترجمهای جدید از نهجالبلاغه ارائه دهد؛ تا با بهکارگیری زبانی نو و فاخر، توانمندیهای زبان فارسی را در ترجمه نمایان سازد. بیگمان وی در پی آشکار کردن جلوههای بینظیر بلاغت این چشمهسار سخن شیوا نیز بوده است. مقاله حاضر در صدد است این ترجمه را منطبق بر نظریه "وینی" و "داربلنه" مورد واکاوی قرار دهد و بهصورت موردی به بررسی ترجمه خطبه قاصعه از نهج البلاغه بر پایه این نظریه بپردازد؛ تا در آن میزان بهکارگیری و بسامد شیوههای هفتگانه این دو نظریهپرداز ترجمه را بسنجد. نتیجه نشان میدهد که استاد گرمارودی در این خطبه هم از مؤلفههای مستقیم وهم از غیر مستقیم بهره میگیرد و ترجمه او در مواقعی که از تکنیکهای غیر مستقیم بهره میگیرد زبانی شیوا و خواندنی دارد و زمانی که از تکنیکهای مستقیم بهره دارد تا حدی خوانایی خود را از دست می دهد اما در حالت غیر مستقیم امانتداری آن و معادلیابیهای دقیق او قابل تأمل است.
صحرایینژاد، فهیمه، 1389ش، « نگاهی دوباره به تعدیل در ترجمه». مطالعات ترجمه. دوره 8. ش31. صص24ـ5.
زنده بودی، مهران ،1391ش، «سبک شناسی تطبیقی در ترجمه فرانسه و فارسی»، مطالعات ترجمه، دوره 10 , ش 37 ; صص41 - 56.
عزیز محمدی، فاطمه، 1382ش، «بررسی برخی فرآیندهای رایج قرض گیری در زبان فارسی»، علوم اطلاع رسانی، دوره 18، ش3 و 4، صص ۷۴-۷۱
معصوم، سید محمد، هایده کمیلی دوست، 1389ش، «بررسی شیوههای معادل یابی واژگانی در ترجمه متون تبلیغاتی و تجاری از انگلیسی به فارسی»، مجلّه مطالعات زبان و ترجمه (دانشکده ادبیّات و علوم انسانی)، علمی ـ پژوهشی، ش2، صص 93ـ 114.