1
عضوهیات علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه و مدرس بنیاد نهج البلاغه
2
عضو هیأت علمی دانشگاه تهران
چکیده
در این مقاله با هدف واکاوی مدل « نرمش حداکثری و شدت حداقلی در رهبری امام علی علیه السلام، آموزههای اسلامی بویژه گزارههای علوی بررسی گردیده و در روشی اجتهادی تحلیل انجام گردیده است. یافتههای تحقیق نشان میدهد که رهبری در رویکرد علوی با رهبری غیراسلامی با توجه به مبانی آنها متفاوت است. با مطالعه آموزههای علوی، دو دسته از گزارهها مشاهده شده که دستهای بر مؤلفه نرمش و رفق مطلق و دسته دیگر بر اختلاط نرمش با مؤلفه شدت عمل تاکید میورزند و پس از جمع روایی نتیجه حاصله حکایت از این دارد که مدل «نرمش حداکثری و شدت حداقلی» میتواند از تحلیل گزارههای دسته اول و دوم اصطیاد گردد که این مدل دارای دو مؤلفه نرمش و شدت عمل است که بالطبع مؤلفههای این مدل در پیوستاری اقتضایی دارای شدت وضعف خواهد بود.
شفیعی, عباس, & امیری, علینقی. (1399). واکاوی مدل« نرمش حداکثری و شدت حداقلی در رهبری امام علی علیه السلام». فصلنامه علمی پژوهشی پژوهشهای نهج البلاغه, 19(2), 189-208.
MLA
عباس شفیعی; علینقی امیری. "واکاوی مدل« نرمش حداکثری و شدت حداقلی در رهبری امام علی علیه السلام»". فصلنامه علمی پژوهشی پژوهشهای نهج البلاغه, 19, 2, 1399, 189-208.
HARVARD
شفیعی, عباس, امیری, علینقی. (1399). 'واکاوی مدل« نرمش حداکثری و شدت حداقلی در رهبری امام علی علیه السلام»', فصلنامه علمی پژوهشی پژوهشهای نهج البلاغه, 19(2), pp. 189-208.
VANCOUVER
شفیعی, عباس, امیری, علینقی. واکاوی مدل« نرمش حداکثری و شدت حداقلی در رهبری امام علی علیه السلام». فصلنامه علمی پژوهشی پژوهشهای نهج البلاغه, 1399; 19(2): 189-208.